Red Riding Hood - Wstęp

A wilk rzekł do niej:

– Rozbierz się moje dziecko i kładź się obok mnie.

– Ale gdzie mam położyć swój fartuszek? – spytała dziewczynka.

– Wrzuć go do ognia, moje dziecko, bo nie będzie ci już potrzebny.

– A gdzie mam położyć swoją sukienkę?
– Wrzuć ją do ognia, moje dziecko, bo nie będzie ci już potrzebna.

Zdejmując ubrania – gorsecik, spódnicę, halkę i pończochy – dziewczynka zadawała to samo pytanie, a wilk za każdym razem odpowiadał: – wrzuć to do ognia, nie będzie ci już potrzebne.

Morał stąd płynie - proszę słuchać,urocze, wdzięczne me dziewuszki

-że obcych ludzi pogaduszki należy puszczać mimo ucha.
(…) Radzę wam zapamiętać,
że jest podstępny wilk niektóry:
ukrywa wilcze swe pazury,
by słodkim słówkiem zwieść dziewczęta.
Ani go poznać!
Mina święta tkliwie,łagodnie patrzy w oczy,
za panną uliczkami kroczy
przymilny, słodki jak cukierek.
Lecz wierzcie: to wilczysko szczere!